Aslında bu postun başlığı Oyyyffff, Öyyyyyyffff, Puuuuuffff falan olacaktı. Hayır Kuzey Avrupa Katalancasına çevirmedim klavyeyi. Sadece canım sıkılıyor. Herkesin açıklaması mevsim değişikliği. Bu beni kesiyor mu? Ne münasebet kesmiyor! Nereye gitsem iç sıkıntımı yanımda götürüyorum. Sürekli parazit yapan radyo istasyonu gibiyim. Yemek yiyemiyorum. Yemek de istemiyorum zaten. Kimsenin derdini çekesim yok. Aklıma birşey geliyor sonra uçurtmanın ipini bırakır gibi bırakıveriyorum düşünceyi. Evden çıkmam bile mucize şu aralar. Aklıma deli deli düşünceler geliyor. Hadi alıp başımı gideyim buralardan diyorum. Nereye gidiyorum? Nereyeee??? ! Y. Lisans derslerim başladı. Ofiste işlerim yoğun. Uppps!
"Allah herkese Moda Blogger'ı neşesi nasip etsin" Bu cümleyi geçenlerde twitter'da okudum. Cidden doğru. Etrafta bir kuşlar, kelebekler lay lay lom durumu kopmuş gidiyor. Cidden kendini öyle hissedenlere bir sözüm yok ama bir de yapay bir neşeyle "-Herşey ne kadannn züper diil miiii? diyenler var ki bana bir efiltidir geliyor bu arkadaşları okuyunca. Diyeceksiniz ki ne var bunda. İnsan bazen gerçek duygular ve samimiyet görmek istiyor. Ben sanırım içinde bulunduğum ruh hali nedeniyle huysuz ve şirret olma hakkımı kullanacağım.
Böyle hisseden bir tek ben miyim cidden?
Şu an kulaklıktan Lois Amstrong Ella Fitzgerald ile şarkı söylüyor. Ahh Lois bu aralar bir tek sen beni mutlu ediyorsun!
0 comments:
Post a Comment