Artık tek başıma yaşamım başlıyor.
Çok hevesliyim, çok mutluyum.
Oyuncaklarımı şuraya koyarım..
Kitaplarım burada dursun..
Koltuğun uzun köşesi şuraya baksın.
Tuvalet kağıdımın üstünde Sünger Bob var.
Çöp kutumun kapağı kırmızı. Basınca açılıyor.
Ödüm kopuyor.
Hiç yanlız oladım ki bu hayatta. Yapabilir miyim bilmiyorum. Ya da yaparsam nelere malolur bu bana?
Akşam olunca ışıkları, televizyonu kapatıp boş bir eve uyumadım ki hiç ben.
Monday, May 16, 2011
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment