Hasta oldum ben. Ateş, şişmiş boğaz...Günde 3 saat sesim hiç çıkmıyor. Çıkan zamanlarda da bana benzemiyor. Kafam kazan gibi. Yataktan kalkınca deli gibi dönüp, iki elimle tutup sabitleyinceye kadar zonkluyor. Reçel kavanozunun kapağını bile açamıyorum. Vücudum artık gevşemiş bir paket lastiği kıvamında. Annemlere taşındım. Koridor hatırladığımdan uzunmuş. Omuzlarım duvarlara çarpmadan mutfağa gitmeyi henüz başaramadım.
İçim dışım ayrı ayrı acırken dünyevi şeyler de önemini kaybediyor yavaş yavaş... Kendi kendime kalınca baya baya düşüncelerimde boğuldum kaldım. Kafama takılan konuşmaları tekrar gözden geçirdim. Başarılı dialoglarım için kendime kırmızı kurdele verdim. Vasat olanlar için kınadım. Haydaa bu da ne dediklerim için de kürek cezasına çarptırdım kendimi. Bir o kadar da güzel şeyler düşündüm. Güzel anılarımdan yola çıkıp daha güzellerini hayal ettim...
Beslenmeme dikkat etmeye çalışıyorum. Bol bol bal ve yumuk bana iyi geliyor :)
Postunuza sarınıp kor'u sıcak tutun. Benim gibi keyfiniz yerinde olsun ama benim gibi hasta olmayın...
0 comments:
Post a Comment