Kar yağınca gerçekliğin çizgileri biraz silikleşiyor. Sınırlar şeffaf, hayalgücü daha cesur oluyor. Dolayısıyla ruhum da zihnim de onları beslemem için bana daha az baskı yapar, vücut denen bu kabuktan fıymak için daha az fırsat kollar oluyor ! (Bu cümleyi anlayana keçeden yıldız yapıcam :)
Oysa ki ben büyük bir kazağın Tim Burtonvari çizgilerini gururla taşımak istiyorum gün ortasında..
Sihir görmek istiyorum..
Yıllarca saklayacağım, içimden çıkarıp izleyip tekrar rafına kaldıracağım kıymetli anılar istiyorum.
Devasa kitaplar tarafından kuşatılmak..Uysalca teslim olmak istiyorum.
EDİT** Bu postu attıktan sonra gözüm gazetede günlük burcuma ilişti. Yuh artık dedim :)
0 comments:
Post a Comment